Ek dink een van die grootste uitdagings in die huwelik is dat mense gewoond raak aan mekaar. In die begin voordat mens getroud is doen jy so baie moeite met mekaar om mekaar te ‘wen’ en natuurlik ook omdat mens mekaar geniet. Hoe langer jy bymekaar is hoe makliker is dit om gewoond aan mekaar te raak en die klein dingetjies wat jou of jou maat geliefd laat voel, af te skeep.
Daarom is dit so belangrik om altyd spesiale dingetjies vir mekaar te doen of te sê sodat ons liefdestenke kan vol bly.
Enige gevoel ontstaan deur die gedagtes wat ons dink…. Dus, dit wat ek oor my maat dink, of hy/sy oor my, beïnvloed hoeveel liefde ek voel teenoor my maat. As my maat mooi gedagtes oor my dink of ten minste net aan my dink sal hy/sy meer verlief en liefde voel teenoor my maar as hy/sy negatief dink oor my kan dit die liefde definitief onderdruk en seer maak.
Ek of my maat raak dus nie per ongeluk net verlief op mekaar of op iemand anders nie. 𝙑𝙚𝙧𝙡𝙞𝙚𝙛 𝙞𝙨 𝙣𝙞𝙚 ‘𝙣 𝙗𝙤𝙣𝙖𝙩𝙪𝙪𝙧𝙡𝙞𝙠𝙚 𝙙𝙞𝙣𝙜 𝙬𝙖𝙩 𝙜𝙚𝙗𝙚𝙪𝙧 𝙣𝙞𝙚. 𝘿𝙞𝙚 𝙜𝙚𝙙𝙖𝙜𝙩𝙚𝙨 𝙬𝙖𝙩 𝙚𝙠 𝙫𝙖𝙣 ‘𝙣 𝙖𝙣𝙙𝙚𝙧 𝙥𝙚𝙧𝙨𝙤𝙤𝙣 𝙙𝙞𝙣𝙠 𝙢𝙖𝙖𝙠 𝙢𝙮 𝙫𝙚𝙧𝙡𝙞𝙚𝙛 𝙤𝙥 𝙙𝙖𝙖𝙞 𝙥𝙚𝙧𝙨𝙤𝙤𝙣.
Dus kan iets soos “hierdie persoon luister so mooi na my, gee rêrig om, is so mooi ens.” maak dat ek verlief voel op daardie persoon.
Daar is egter ‘n sielsband tussen ‘n egpaar wat deur God daar gestel is om ons saam te bind. God ag die band uiters belangrik wat die liefde ook tussen ‘n man en vrou sterker maak.
Die liefde kan gekoester word en ook weer lewendig gemaak word deur die dinge te doen wat jong verliefdes doen! Behandel mekaar spesiaal, doen spesiale dinge vir mekaar, doen lekker dinge saam en doen moeite om mekaar se liefdestaal te praat asook positiewe en mooi dinge in jou maat raak te sien en dan daaroor te dink! Dit is jou keuse!!!